Wednesday, June 5, 2013

wala na itong blog na ito. lipat ka na lang dito:

kape at yosi

inuupdate ko yan everyday, para masiyahan ka :)

follow me on twitter: @spiderdian

Sunday, April 26, 2009

AT NAGANAP NA NGA......

Inspirado ver 3.0

Sobrang memorable ng 05 April 2009.

Pag-uwi ko ng ala-sais, dumeretso ako kayna Darwin sa Kwanda. Alam mo na, SABADO NIGHTS. Isa na namang reward para sa buong linggong trabaho.

Masaya ang party namin. Lalong sumaya kasi nilabas ko ang kakulitan ko. Parang mini-concert ang labas kasi laging kami ni Darwin ang kumakanta. Ang kulit nga kasi ung mga binabanatan namin na kanta, ung mga kanta ni Pilita Corales, Imelda Papin, tsaka ung mga kantang corny tulad ng “Hindi ako Laruan”. Mataas na nga rin kasi ung amats ng martini kaya un, mejo malakas na ang loob ko.

10:30 pm na ako umwi, hinatid ako ni darwin sa gate ng camp namin. Mga 10 minutes na paghihintay, dumating na rin ung bus.

Pagdating sa mobility camp nmen, naisip kong dumaan sa pagitan ng mobility 8 at 7 para icheck kung gising pa si cupcake. Tinawagan ko kasi sya kanina. Sabi ko wag muna syang matulog at may ibibigay ako sa kanya. Dumating kasi ung package ni Tina, at nagsabi ako kay Judith na bilhan si Cupcake ng pabango. Binilhan nga nya, at natuwa nmn ako kasi Zen Zest Thistle, sosyal ang amoy at hindi masakit sa ilong, bagay na bagay kay cupcake.

Nakita ko namang bukas pa ung ilaw, nangangahulugang gising pa nga ito. Nagmadali akong umikot at uuwi na nga sana ako, nang paglabas ko nakita ko silang magkakalahi (mga Ethiopian) na nasa paborito kong tambayan. Meron din silang small party doon – nagiinom sila ng beer. Nakita nila ako at tinawag para makiumpok din sa kanila. Ayaw ko sana kasi mataas na ung tama ko, baka mamaya hindi ko na maisagawa ang aking maitim na balak.. Pero makulit sila, kaya umupo na rin ako. Binigyan nila ako ng beer, pero tumanggi ako. Sabi ko sa kanila meron akong mas masarap na inumin, natuwa naman sila kaya kinuha ko sa ref ko ung aking pamosong Vodka Martini. Binalot ko lamang iyon sa twalya at baka makita ng Bechtel or ng Express.

Tumikim lahat ng Vodka Martini at nagustuhan naman nila. Un nga lang mejo nabitin kasi madami kami at isang bote lang ung stock ko. Kaya nagkayayaan na ring umuwi. Bumulong ako kay Cupcake na wag na muna syang matutulog at pupunta ako dahil meron akong ibibigay sa kanya. Oo naman ang sagot, sabay ang matamis na ngiti. Nakakagigil!!! Grrrr!!!

Kasabay ko si Bantot(kapitbahay namin na kalahi nila, Bantot ang tawag namin kasi hindi naliligo – takot ata sa tubig! Babae pa nmn!) na pumasok sa kwarto, kasi tinamad na akong magbukas ng pinto kaya nakiraan na lamang ako. Ang lokaret na iyon, nakuha pa akong amuyin! Sabi nya, “you smell nice even if you are drunk!” Malandi ampopo!!! Nagkwentuhan pa kami ng ilang minuto. Pero hindi ako masyadong interesado sa kanya kaya nagpaalam na ako. Nagshower muna ako bago ako pumunta kayna cupcake, para naman hindi nakakahiya, di ba?

Pagpunta ko sa Mob 7, nakita ko ang tropa dun sa may labasan. Nakainom na rin sila, kaya medyo makukulit na ( ano ba, sabado nights nga di ba?). Nag-inom pala sila kayna kuya Chris. Ilang sandali pa ay nagpaalam na ako.

Pagkatok ko, binuksan agad ni cupcake ang pinto. Parang may kung anong kapilyuhang dumating sa akin. Ang ganda kasi ng suot nya. Sinuot nanaman nya ung paborito kong damit nya na duster na green with spaghetti straps. Syempre pa, mas gumanda iyon dahil wala nanaman syang bra. READ: WALA NA NAMAN SYANG BRA!

Inabot ko ung perfume. Nakita ko ang excitement sa mukha nya na labis kong ikinatuwa. Tumingin siya sa akin, sabi nya ndi ko naman daw kailangang gawin iyon, na bigyan sya ng kung anu-ano. Banat ko naman, wala lang... gusto ko lang syang bigyan, thoughtful lang talaga ako. Hinalikan nya ako, pa-thank you. Sinalo ko iyon ng halik sa labi.

Para kaming nakuryente. Natigilan kami ng ilang sandali. Ako din ang bumasag sa katahimikan.

Sabi ko doon ako matutulog. Hindi sya pumayag. Nung una.

Pero pinatay ko na ang ilaw.

Wala na rin akong sinayang na sandali.

Tumabi ako sa kanya. Nagkumot. Mainam at dalawa ang unan nya. Tag-isa kme, natural.

Ilang sandali pa ang lumipas ay hindi na ako nakatiis. Niyakap ko sya, sabay halik sa leeg. Hindi na ako pwdedng magsayang ng oras. Dahil mataas na talaga ang amats ko. Baka magshut down ang mata ko ng di oras. Manghihinayang nanaman ako.

Pilit syang kumakalas sa pagkakayapos ko. Pero hindi ako nakinig. Pinilit ko ang gusto ko.

“Dan.... please... noooohhh....”, yan ang mga anas na aking naririnig.

Pero hindi. Hindi ako nagpaapekto. Ipinagpatuloy ko pa rin ang aking maitim na balak.

Sabi nya sa akin, next week na lamang daw ako matulog doon kasi lasing ako. Idinahilan nya ang aking paghihilik (...un lang!!), dahil hindi daw sya makakatulog. Syempre hindi na naman ako pumayag! Kung anu-anong sinasabi ko sa kanya. Yung ibang sinabi ko nga mga bola lang, tulad ng “what if umalis na ako next week”, etc. Mga eklavu lang para syempre pumayag syang doon na ako matulog, at saka isa pa, nandon na ako e.

Tuloy pa rin ang exploration ng kamay ko. Pati ang labi ko kung saan-saan na napunta. Nilepz to lepz ko na nga e. Hanggang sa talagang ndi ko na matiis, pinagapang ko na rin sa leeg nya hanggang dibdib ang labi ko. Dahan-dahan lang. Dahan dahan..

Natagpuan ng aking malikot na labi ang kanyang nipples. Maliliit iyon. Ninamnam kong mabuti. Nagpasasa muna ako sa kaliwa, bago ako lumipat sa kanan. Ang kaninang pagsaway nya sa kapangahasan ko ay napalitan ng mga mahihinang pagtutol. Ngunit taliwas sa kanyang sinasabi ang ikinikilos nya... Tuloy pa rin ang pagtutol nya subalit ang kamay nya ay nasa ulo ko...

Kung tutuusin, maari naman nya akong itulak o sampalin. Ngunit hindi nya iyon ginawa.

Matagal akong nagpasasa sa kanyang dibdib. Ninamnam ko ang bawat pagdampi ng aking mga labi sa kanyang katamtamang dibdib. Nilaru-laro ko iyon ng aking dila. Nagpalipat-lipat ako sa magkabilang bundok na iyon.

Hindi ko na rin natagalan ang aking matinding pagnanasa. Bumaba ang labi ko. Tila may hinahanap. Pinagpatuloy ko ang paghagod ko sa “dako pa roon”. Pababa. Dahan-dahan pa rin.

itutuloy.....

Tuesday, March 31, 2009

Yan si cupcake...

Kagabi, ang saya saya ko. Nayakap ko sya habang natutulog ako. Kaya lang, umuwi din ako sa kwarto ko. Ginising nya ako kasi bka daw di sya makatulog kaya sa sabado nlang daw ako matulog doon. O diba, malamang may premonisyon na sya sa mga maaaring maganap!
Umuwi akong sobrang ngiti.

Monday, March 30, 2009

Tamang Paminta

Syet na malagket pare! Kala ko nananaginip lang ako. Pare bigla akong nalungkot. Ibang level pare, nakakalungkot talaga.
Magreresign na nga kasi daw si Rahel. Pare, kung magreresign sya ayos lang. AYOS NGA UN EH….
Kaso si Jordan aka Cupcake. Pag nagresign daw si rahel, bka magresign rin sya.

Nalungkot ako pare. Talagang sobrang lungkot pare. Pano na ako? OA hehehe…

Iniisip daw nya kung pano sya pag walang kasama. Nagkwento kasi sya sa akin nung Pasko, pagkatapos ko silang ihatid. Mageresign na nga daw si rahel, effective January 1. May sakit daw ang nanay nya at kailangan na talaga nyang umuwi. Kaya tuloy problema iyon ni Cupcake. Pano na raw sya.

Syempre sumagot agad ako na ok lang un, lagi ko naman syang sasamahan hehehe….

Wednesday, January 28, 2009

Eto na naman ako. Blog na naman. Kahit walang bumabasa, ayos lang kasi ditto nmn, walang pakialamanan. Basta ako, susulat lang ako, para pag-uwi ko sa pinas, may mga mare-reminisce akong mga memories…. Magagandang memories....

Ngaun, 14 January and2 ako sa petromar office kasi kinuha ako ni Tanda. Itong si tanda, isa sa mga bosing ko ito na mabait, sobra. Kaya lang bingi tska minsan may pagkamahinang pumik-up. Nung isang araw kasi nasa site lang ako. E kailangan kong pumunta sa banko para magpadala ng pera sa kaibigan ko. So lumabas ako ng walang paalam hehe… e biglang kinailangan nya ako tungkol sa mga drawing ko. Yun tuloy, nahuli ako!!! Napagalitan nga ako e. Kaya eto, balik ako sa Petromar na sobrang boring. Madalas nga akong ANTUKIN e…

Wala akong magawa. Ang hirap pa nmn magpretend na may ginagawa. Alam mo ung kailangan magmukha kang busy, pero ang totoo nakatingin ka lang sa screen saver. Hay salamat may blog. Kundi wala akong gagawin talaga. Sana nga may powers ako ng tulad sa isda, ung pwedeng matulog kahit nakabukas ung mata!!!

AHHH! Oo nga pala. Ung kagabi. Nagpunta kme sa clubhouse, kasama ko sina ate tess at sina kuya. Ayun nga nagconcert nnmn ako, alam mo nmn ako adik sa microphone. Nakarami din ako ng kanta hahaha!!! Buti nga wala si Shrex, kundi inagaw na sa akin ung mic. Kakatuwa kasi kame lang ung mahilig magkakanta, mga audience ng Bechtel boyz, kaya kame nmn ganado kaya un, nakadalawang bote rin kme, red wine lang kasi bawal ang alcoholic drinks dito e.

Maaga din kmeng umwi. Mga 9 ata o 9:30 nasa bahay na kme. Konting kwentuhan lang sa labas, pumasok na din kme ni kuya reggie.

Pumunta sa kwarto si kuya richie. Syempre pa maglalabing-labing nnmn sila ni ate. Ok lang sa akin kasi nakikita ko nmn na nag-eenjoy sila hehehe.... nung isang beses nga doon natulog si lalake. Kahit lasing ako nun, ndi ako natulog muna kasi inaantabayanan ko ang mga susunod na pangyayari.... boboso sana o kung ano man...

Mga after 30 minutes lang pare, YUMANIG!!! Syempre ramdam ko un kasi nasa baba ako ng bunker bed eh. Bawat kilos sa taas, nasesense ko agad.

Tama na nga un. Baka sabihin nyo tsismosa ako....

Balik na lang tayo sa kagabi kaya? Un nga, nagtext ako na pwede nyang gamitin ung laptop ko, kunin na lang nya sa kwarto nasa bag ko nmn. Ginagawa ko un para maay dahilan ako para tumambay sa kwarto nila.

So nung pumasok na ako dun sa kwarto nya, papatayin na sana nya ung ilaw. Tinanong ko kung matutulog na sya, ndi nmn daw. Kaya pwde pa akong tumambay hehe.....

Yayakapin ko sana kasi nga namiss ko sya sobra, kaso naalangan pa rin ako kasi nga syempre baka mabastusan sa akin e.... Alam mo na, ibang lahi, baka wala sa tradisyon nila un e... Ayoko pa ng libreng ticket pauwi!!! Hahaha!!!

Nung mga nakakaraang araw kasi, ndi na ako nagpupunta doon. As in wala talaga. Kahit nga simpleng hi at hello lang wala talaga... Drama, ndi ko sya pinapansin. Naramdaman din pala nya, kasi nagtext ako sa kanya nung isang araw, tapos tinanong nya ako kung bket ndi ko sya pnpansin. Sabi ko lang , para nmn mamiss nya ako. Natawa ang gaga!! Sabi nya nanalo daw ako.. Sa makatuwid, tagumpay ako sa plano kong mamiss nya ako heheheh.....

Pilit nya akong tinatanong kung galit daw ba ako sa kanya kaya ndi ako nagpupunta doon. Kung anu-anong dinahilan ko nlang para naman ndi halatang gimik ko lang iyon. Akala nya kasi galit ako. Malamang naiisip pa nya ung nakaraan, kasi sabi nya, Kung ano daw ung nangyari noon, kalimutan na raw. Sabi ko di nmn un big deal sa akin eh....

Masaya nmn kameng nagkwentuhan. Habang nagkukuwento ako, sinisingitan ko ng konting boladas, alam nyo naman ang pinoy. Sabi ko parang gumanda sya, ndi lang kme nagkita ng ilang araw. Nafa-flatter nmn ang lola, ayun tuwang-tuwa nmn sya. Nakuwento ko sa kanya ung local na admin staff nmen, si Rosa, kasi nagpa-straight ng buhok, for only 3000 Kwanza($40 USD). Guys, mejo mahal ang mga bilihin dito kaya mura na un actually. Lahat kasi ng bagay dito imported kaya ganon. Sbi nya gusto nyang pumunta, hindi nmn na kailangan ika ko dahil maganda nmn ang buhok nya. Sobrang tuwa, ayun tuloy nauntog sa shelf. Un ang chance kong mahawakanang kamay nya... Anlambot ng kamay ni cupcake. Ang sarap hawakan. Kasi hinihimas ko ung noo nya dahil nga nauntog.

Humiga sya ulit sa tabi ko, pero ndi maayos. Nakahalukipkip sya. Nagkwe2nto ako non, syempre may mga kasamang hand gestures. May nababangga akong malambot na parte... Guess what pare!!! SUSO NI CUPCAKE!!!

Ilan beses ko ding ginawa un. Hindi ko alam kung baket ndi naman nya ako sinasaway or kahit man lamang iiwas ung parteng iyon. Hindi nmn siguro sya manhid pare. Mabuti nlang ndi ako nademonyo at baka nadakma ko un ng di oras.

Pero pare, anlambot nun. Nagawa ko pa ngang i-slide ung braso ko kasi nga manyak ako e, di bale nang masampal, wala nmn kunyaring malisya e. Parang maliit ung utong nya pare. Wala kasi syang bra nun e... Pare!!!! Putangina!!! Uminit bigla pakiramdam ko e. Grabe na ito! Buti na lang, gising pa rin ang guardian angel ko, mejo napigilan ko pa ang sarili ko sa napipintong pagtatangka ko.

Ngitian. Kulitan. Tawanan. Bulungan. Kwentuhan. Minsan, senyasan. Panay ganon. Pero enjoy talaga.

Natapos na rin ang palabas na pinapanood nmen. Nagpaalam na akong umuwi, baon ang napakagandang ala-ala ng pagdama ko sa kanyang dibdib.

Nagyosi muna ako sa labas para makapagmuni-muni.

Naisip ko, “ndi nya kaya naramdaman ung ginawa ko kanina? Gusto din kaya nya ung ginawa ko?”

Kasi sobrang imposibleng manhid ang parteng iyon. Ndi ako pwedeng magkamali. Nipple ung nadama ko. At over sensitive ang part na iyon. Hindi lang maka-isang beses ko ginawa un. Madami. Kaya imposibleng ndi sya magreact kung ndi nya gusto ung ginawa ko. Ni hindi nga ako sinaway e!

Posible kaya, na gusto nya rin un?

Hmmmmm.... makes me wonder....

Sunday, December 21, 2008

Glimpse of Heaven

Nakauwi na ako. Nakasalubong ko sina Rahel at Yordan. Papunta sa restaurant, kakain na. Inaaya nila ako kaso ndi pa ako nagugutom. Kaya nauna na sila, ako nman kumuha muna ng juice sa ref. Inantay ko din sina kuya nestor para nmn makasabay ko sila sa pagkain, tska para makapagrelax din ng konti. Juice at yosi, perpek! Wala kasing kape e. Meron sa restaurant kaso lalakad ka pa, anlayo kaya! Maya-maya naman, dumating na si ate tess. Sumama na akong kumain total alas siyete na.

Pagkatapos kumain, tumuloy ako sa kwarto nina Yordan. Doon hinihintay nila ako. Nakakatuwa ung dalawang un, kasi parang matagal na nila akong kilala. Pagkausap ko sila, parang at home ako. Para ngang ndi kumpleto ang araw ko pag hindi ko sila nakausap.
Kuwentuhan as usual. Madami din kaming napag-usapan. May dumating din silang kalahi nila. Mabait din, kaso grabe nakakatakot ung kulay. Pero ang nakakatuwa sa lahi nila, kahit ganon ung kulay nila, ung mga ilong nila ang gaganda. Kinky ung mga buhok nila pero maganda tingna kasi bagay sa kanila. Hindi nga lang masyadong palaayos itong sina Rahel, simple lang sila, wlang make ups – ung natural na beauty lang talaga. Ndi nga ata sila nagpapabango e. kasi ung naaamoy ko sa kanila, ung mga natural na amoy lang – minsan amoy sabon lang. Pero ok na rin un, low maintenance ba!!!

Kanina and2 si teddy, ung kadarating lang. bumili kasi sina Yordan ng maiinom. Sabi nila kwentuhan ko daw muna at wag kong aawayin. Ayun nga kinausap ko, nababadtrip lang ako kasi mahina ang boses. Nagrereklamo kasi ung kasama niya sa kwarto daw nagyoyosi e bawal un tska non-smoker sya.

Pagbalik nung dalawa, may dalang softdrinks. Kaso nagulat ako kasi Heineken ung biniigay sa akin. Nahiya ako kasi ung softdrink $1 lang e ung beer $2. Sabi ko ndi na sila dapat nag-abala pa kasi meron pa akong stock sa ref. Syempre nakakahiya rin nmn. Nung pangalawang araw ko kasi ni-raid ko agad ung ref nila. Nakita ko may dalawang Heineken kaya inubos ko agad hehe. Yan tuloy kala ata nila tubig ko un..

So umalis na si teddy dahil inaantok na. Hinatid namen sya sa block niya. Habang naglalakad, nakaakbay sa akin si Yordan. Masarap daw akong akbayan kasi mas matangkad daw sya sa akin, nkakarest daw ung braso nya ng mabuti sa leeg ko. Natawa lang ako. Sa isip ko mas masarap kung binti nya ang nakarest sa leeg ko wahahah! Kung susuwertehin lang naman diba? WHY NOT!?!

Bumalik na kami sa kwarto nila. Si rahel dumeretso sa kama. Kami naman ni Yordan nagkwentuhan muna habang umiinom kme. Parang ka-table ko nga sya e, ladies drink ung tinitira nya ako naman beer. Tinuturuan nya akong mag salita ng wika nila, am haric ata un, ako naman tinuturuan ko sya magtagalog. Ung mga simple lang naman, tulad ng danana (hello), etc.
Ndi pa sya nagpapalit ng damit kaya sabi ko kung gusto nya magpalit ng damit, aalis muna ako. Sabi naman nya ok lang daw na nandon ako habang nagpapalit sya basta wag daw akong lilingon! Biglang ulilaw ang magic light bulb sa isip ko. Naisip ko, kung sakali mang magbibihis sya, ihaharap ko ung laptop para doon ako manonood sa reflection nya. Harharhar!!
Mejo nalungkot lang ako kasi nagbago ung isip nya. Maliligo nlang daw sya. So ayun, habang naliligo sya nanood ako ng tv habang umiinom pa rin. Nung lumabas sya, nakabihis na. nakaduster sya na kulay ube. Wla itong manggas, sleeveless ika nga.

Natanggal ang lungkot ko, napalitan ng ligaya, nung nakita ko syang walang bra!

Maganda pala ang hubog ng dibdib ni Yordan. Bumabakat kasi sa manipis nyang damit ung utong nya. Lalong sumarap ang beer na iniinom ko. Hindi ako nagpapahalata na doon ako nakatingin. Kunyari sa tv lang.
Nagpunta sya sa may cabinet, sa tabi ng tv. Sakto, ‘tol! Hindi ako mahihirapan kasi ndi obvious na sa kanya ako nakatingin. Pinatong nya ung isang paa nya sa cabinet. Naglolotion kasi sya e. Ang sarap panoorin pare! Nilotionan nya ung binti nya pataas sa hita. Tinaas nya ung duster nya, mejo nakatagilid sya kaya kitang kita ko ung hita nya. Ang puti pare! Para bang ang sarap papakin! Hindi ko na kayang kontrolin ung paghinga ko kaya nilagok ko nlang ung beer. Ang kinis pare, ang kinis!!! Parang tutulo nga ung laway ko e. Ang bango pa nya. Amoy malinis ung keps. Ambango siguro nun.

Umupo ulit sya sa harap ko. Tumagilid ako sa pagkakaupo para nakaharap ako sa kanya. Ndi ko namalayan nakatitig na pala ako sa kanya. Tinanong nya ako kung bakit, sabi ko wala. Ndi ko napigilan ang matabil kong dila, sabi ko ang ganda-ganda nya. Natawa sya sabi nya salamat daw. Pinatong nya ung braso nya sa table. Nagta-try sya mag-connect sa internet. Tinitingnan ko ung ginagawa nya nang may napansin ako. Maluwag ang duster nya banding dibdib! Hindi ako nagpahalata na dun ako nakatingin, baka masampal ako e. may itinuro sya sa monitor, kaya pumunta ako sa likod. Ayuna nga, nkita ko ang Visayas! Ang ganda, though puro glimpse lang, nakikita ko parin. Kaya ko pa ring pagtagni-tagniin ang mga sulyap sa dibdib nya at buuin ito sa aking isip. Photographic memory kaya ito!!!
Ang ganda talaga ng dibdib nya pare! Ang sarap kagat-kagatin ng utong nya, men! Maliit lang iyon, pati ung areola nya maliit lang. Nakakagat labi na ako. Buti nlang nakapagpigil ako sa sarili ko. Ibinaling ko nlang ulit ang atensyon ko sa tv. Baka kasi mapansin ako e. Pero pag di ko napipigil, napapasulyap pa rin ako. Tayong-tayo pa rin ang dede nya. Tama lang ang laki niyon. Hindi malaki, at di rin naman maliit. Sakto lang.

Mejo namumungay na ang mata ko sa epekto ng alak at sensasyong nadarama ko. Parang ang init ang pakiramdam ko pare. Tumingin sya sa akin, mukha daw akong inaantok. Sabi hindi. Nakahalata ata.
Ilang minuto pa ang lumipas, nagpaalam na akong matutulog. Sabi nya ok daw, umalis na daw ako, at ayaw na raw nya makita ang pagmumukha ko. Aba teka nga! Pero pabiro lang syempre.
Hinatid nya ako sa kwarto, kahit banyo lang ang pagitan. Nagpahabol pa ng good night. Well, actually, it was a very good night…
Narinig ni ate tess iyon. Kaya kinabukasan, kinakantyawan ako hanggang sa kotse. Baka daw kami na. Sabi ko lang sa kanya, sana. Sana nga. Pwede naman di ba?

The Return of The Lost Laundry

Kahapon, kinabahan ako kasi ung pinalaundry ko ndi pa rin sinosoli. Baka mamaya andon na sa kapitbahay ko un ah!
Tanghali, nung lunch break namin, dumeretso ako sa room ko para icheck kung andoon na ba ung laundry. Badtrip ‘tol, wala pa rin. Kinakabahan na ako ah. Baka mamaya nakuha na ng kapitbahay ko. Bka nakita na nila un ah! O kaya ung ibang taga ditto baka pinagpipiyestahan na ung mga damit ko. Wag naman sana….
Nananghalian ako ng parang lumilipad ang isip ko. Nasan na kaya ung mga damit ko? Nandon kasi lahat un e. Lahat ng damit ko halos, nandon na.
Pagkatapos punta na naman ako sa kwarto. Wala pa rin. So kinatok ko na ung kapit bahay ko, sina Yordan at Rahel, kung dinala ba doon ung mga damit ko.

Dinala nga raw. Kaso, sinoli nila doon sa laundry room. Kala daw kasi nila lalaki ang may ari.

Shit! Binuksan nila. Nakita nila ung mga undies ko! Ndi naman ako nahihiya na sabihing, “yeah, I wear briefs, man! So what?”

Kaya lang ayaw kong Makita pa nila. Lalo na at sila pa. Si Yordan pa?

Dinala ako ni Yordan dun sa laundry area para kuhanin ung mga damit ko. Mejo natakot ako na baka kantyawan nya ako. Kaya nung nakita ko ka, inagaw ko na agad. Baka kasi mamaya bulatlatin pa nya sa harap e, mahirap na. Maayos naman ung damit ko. Hindi ko nga lang alam kung may nawawala, pero more or less, I have no idea. Lutang ang isip ko noon e.

Paglabas ko sa room, nakita ko sya. Hinihintay pala nya ako. Sabi ko kasi ihahatid ko sya. Eh kinuha nung koreano ung susi ng kotse. Ayun ako tuloy ang nawalan.

Buti na lang at nakapang-uto si kuya Richard ng driver ng bus. Un ang sinakyan namen. Pinaupo nya ako sa tabi nya. Nag-eexplain sya kung baket nila sinoli doon. Sbi ko nman ok lang, wla sa akin yun. Niloloko ka pa nga sya e. Ginagaya ko nga ung kilos nya, tawa naman sya ng tawa. Enjoy ako kasama sya. Alam kong nag-eenjoy din naman sya sa akin.

Tinanong nya ako kung bket ndi na raw ako nagpupunta doon sa kwarto nila. Kala ko kasi laging maaga ung tulog nila. Nakakahiya namang mang-istorbo kasi alam kong pagod din sya. Hinihintay daw nya ako palagi. Alam daw nya na ndi ako makatulog pag gabi. Kasi naririnig daw nya ung mga kaluskos sa kwarto namin. Lumalala na nman kasi ung insomia ko. Sya din pala kasi merong insomnia. Hirap syang makatulog sa gabi. (hmmm…)

Bago ako bumaba, sabi nya sa akin hihintayin daw nya ako mamaya paguwi ko. Sa isip ko, ayos tol! Baka makatsamba na ako mamayang gabi ah!!!